Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dabanıçatlaq — sif. dan. Pinti, natəmiz. Yerə kəlağayı sərib, qızı onun üstündə gəzdirərdilər ki, görsünlər, kəlağayı qırışmır ki. . Qırışmış olsa, dabanıçatlaqdır, – deyə almazdılar. R. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döyəc — is. 1. Keçmişdə: kəlağayı və ya bezi üzüsığallı daş üstündə ağac çəkiclə döyəcləyib şax və sığallı hala salma işi. Döyəc görməmiş kəlağayı parlamaz. Döyəcdən çıxmış göy bezə qədək deyilir. 2. Döymək, döyəcləmək üçün alət, yaxud çəkic, gürz. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyratı — is. <Herat şəhərinin adından> Şərq muğamlarından birinin adı. Heyratı oxumaq. – Bir pərdə Çahargah, bir sim Heyratı; Bir ağız Dilqəmi gətirin mənə. M. Araz. Heyratı xoruz – iri, döyüşkən xoruz növü. Heyratı kəlağayı – iri, güllü kəlağayı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəlağayılı — sif. Başına kəlağayı örtmüş, başında kəlağayı olan. Kəlağayılı qız. Kəlağayılı qadın. – Elin kəlağayılı gözəl gəlini. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Келагаи — Девочка азербайджанка в «келагаи» Келагаи (азерб. Kəlağayı) азербайджанский национальный женский головной убор. Является одн … Википедия
alınnığ — (Salyan) alına bağlanan yaylıq, kiçik kəlağayı. – Keçmişdə arvaddar alınnığ bağlardı; – Fatmada iki dənə alınnığ var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bişmə — I (Quba) kəlağayı II (Kürdəmir, Zərdab) axtalanmış keçi və ya qoyun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
buxara — (Göyçay) kəlağayı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dögəc — (Şamaxı) döymə, yeni istehsal olunmuş kəlağayıları sonuncu dəfə yuyarkən döymə. – Dögəcdən çıxmamış iş parıldamaz ◊ Dögəc ağı – kəlağayıları döyərkən bükülən ağ, bez. – Dögəc ağın gəti, buları döyəy. Dögəc daşı – üzərində kəlağayı döyülən yastı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dümdümə — (Şamaxı) kəlağayı toxunan dəzgahın hissəsi. – Dümdüməm gərək tazalana … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
